Geachte vertrekkende wethouder en aankomende burgemeester, beste partijgenoot, lieve Greet,
Wat waren we blij en verrast toen die maandagavond het nieuws doorsijpelde dat jij door de gemeenteraad van Deurne was gekozen als nieuwe burgemeester! Blij en trots, omdat onze Greet uit al die andere kandidaten het was geworden. Verrast, omdat het toch nog plotseling kwam. Je had al eerder in vertrouwen bij het bestuur en fractie aangegeven dat dit je laatste periode als wethouder was. Je was toe aan iets anders.
De volgende ochtend kreeg ik een berichtje van een oud-studiegenoot uit Deurne. Hij schreef: “Wat ontzettend jammer nou dat je je politieke maatje kwijtraakt, maar volgens mij krijgen we een hele goede burgemeester!”
Alle twee waar, ik raak mijn politieke maatje kwijt, de partij een grote steunpilaar en Laarbeek een bewogen sociaaldemocratische wethouder! En Deurne? Die krijgt inderdaad een hele goede burgemeester! En als ik zo terugkijk, hebben we ruim twintig jaar samen opgetrokken hier in het Laarbeekse. Eerst als burgerlid in een de commissies en daarna samen in het afdelingsbestuur, samen in de raad als fractie, en tot nu toe wethouder en fractievoorzitter.
Het was eind 1998 toen jij lid werd van de PvdA en de verkiezingsstrijd alweer was losgebarsten. Dat jij voor de PvdA koos was niet verwonderlijk. Maatschappelijk betrokken was je al, je was redactielid van het Beek en Donks krantje Rond. En je had ook toen al oog voor het onrecht in de maatschappij, je was actief bij Amnesty. Maar het was jouw buurman in de Koppelstraat, de toenmalige penningmeester van onze partij, die jouw linkse hart aanwakkerde met een praatje over de Laarbeekse PvdA in het algemeen en de wethouder in het bijzonder! Zo kwam het dat je voor de PvdA op de kandidatenlijst terechtkwam. Met stip op nummer vier, achter de huidige wethouder en de twee oud-raadsleden uit Aarle-Rixtel en Lieshout.
De PvdA kwam in 1999 na een korte raadsperiode van twee jaar weer in de oppositie. Een groot verkiezingsthema was toen: waar bouwen we het nieuwe gemeentehuis, op de bestaande plek of op het Heuvelplein. Maar we hielden wel twee zetels. Als nieuw talent werd je gevraagd om als burgerlid in de commissie Sociale Zaken te gaan zitten en dat was je eerste officiële functie. En, inhoudelijk goed, bleek al snel. Maar je moest die functie weer inleveren want Paul moest voor zijn baan voor een tijdje naar de VS en het gezin ging natuurlijk mee. Dat werd uiteindelijk een jaar en je kon die raadsperiode weer actief als commissielid afmaken.
Je bleef na de gemeenteraadsverkiezingen in 2002 burgercommissielid en kreeg er zelfs nog een functie bij: voorzitter van PvdA Laarbeek. En dat ging je ook goed af. Je zag toen al het belang in van goede netwerken opbouwen in het belang van de partij, dus ook in het belang van Laarbeek! In die tijd was de studie van de grote of kleine ruit actueel. Een bijeenkomst van de Brabantse PvdA in Helmond stond aangekondigd met als gastspreker de minister van Verkeer en Waterstraat, Tineke Netelenbos. Jij vond dat we daar bij moesten zijn. En dit was, als ik me goed herinner, het eerste uitstapje. We kenden toen vrijwel niemand, maar dat werd jaren later wel anders.
De politieke discussies aan de keukentafel in de Koppelstraat met bestuur en fractie waren vaak fel. Jouw rol als afdelingsvoorzitter was toen geen gemakkelijke. Ook de ledenvergaderingen in die tijd gingen niet altijd van een leien dakje. Maar, dankzij jouw verbindende eigenschappen wist jij dat in goede banen te leiden. De jaarlijkse PvdA feestjes waren gezellig en goed georganiseerd. Zoals een dartavondje bij Café van de Burgt, of handboogschieten bij Strijd in Vrede, of een gezellige fietstocht. En later bij jou in de tuin in de Kapelstraat waren de BBQ-avondjes ook altijd heel gezellig…
In 2006 steeg jij naar nummer een op de kandidatenlijst en kreeg de PvdA Laarbeek haar eerste vrouwelijke lijsttrekker. Jij was, als ik het me nu goed bedenk, dus Lilianne Ploumen al vijftien jaar voor! En in die verkiezingscampagne verscheen jij op de affiches, toen nog met lange haren, op lantaarnpalen en borden in heel Laarbeek. Wat hebben we toch geplakt en beklommen. Zelf moest je eraan wennen om je eigen gezicht overal in het dorp tegen te komen, maar jouw kinderen vonden het, naar ik later hoorde, wel cool!
En met de landelijke trend mee meteen een flinke winst en we stegen naar drie zetels. En ondanks die winst toch geen coalitiedeelname, wat eigenlijk wel in de mogelijkheid lag. En achteraf gezien zou dat misschien wat te vroeg geweest zijn. En dan zit je voor het eerst in de raad, en meteen fractievoorzitter van een driemansfractie. En ook dat ging je ook goed af! Scherpe betogen over onderwerpen waar de PvdA als sociaaldemocratische partij voor staat. Er is toen, al zeg ik het zelf, goed oppositie gevoerd. Nooit fel en ongenuanceerd, maar altijd op de inhoud.
Belangrijke onderwerpen toen waren: een weg langs het Wilhelminakanaal (wel of niet ondertunneld), en de start van de nieuwbouw van de brede scholen.
Met de verkiezingen in 2010 was jij weer lijsttrekker. En je kwam alleen in de raad te zitten, want op een kleine honderd stemmen na misten we de restzetel. Van drie naar een zetel was wel een grote domper. Maar je pakte de draad goed op als eenmansfractie en begon ook buiten Laarbeek je netwerk uit te breiden. Bijvoorbeeld met de PvdA-fracties in de Peel. In Laarbeek organiseerde je een grote bijeenkomst in de Dreef, compleet met amusement. Raadsleden, statenleden en wethouders, het was druk en informatief en natuurlijk ook gezellig. Dit was de inspiratiebron om toch weer door te gaan voor de volgende raadsperiode.
Met de verkiezingscampagne in 2014 toch weer een zetel. Ondanks het feit dat alles uit de kast werd gehaald! We gingen ook met een grote rode bus door de Peel. Rozen en folders uitdelen in onze dorpen. Ook een manifestatie op het Couwenbergplein in Aarle-Rixtel. Thema was: weg met de Ruit. Je was een van de sprekers! Niet verwacht, maar door een bepaalde wending toch in de coalitie gekomen en kreeg Laarbeek haar tweede PvdA wethouder! Ik weet nog dat ik op een dinsdagochtend op mijn werk een telefoontje van jou kreeg. Zet je schrap: je moet aan de bak, want we zitten in het college!
Ik zie je nog staan vlak na je benoeming in je nieuwe kantoor, beetje onwennig nog. Na acht jaar volksvertegenwoordiger te zijn geweest nu wethouder. En die rol als bestuurder bleek jou heel goed te passen. Sociale thema’s in jouw portefeuille zoals het minimabeleid en de participatiewet waren je op het lijf geschreven. Ook bij het werkbedrijf Senzer als lid van het dagelijks bestuur zijn goede vorderingen tot stand gebracht. Als verbinder ging jij verder je netwerken uitbreiden en ging je in het bestuur zitten van de PvdA Gewest Brabant. Gezellig waren de zaterdagse uitstapjes naar de Gewestvergaderingen in Eindhoven, Breda of Tilburg. Den Bosch ook nog Die saaie vergaderingen veranderden langzaam naar leuke samenkomsten die ondanks de bestuurlijke onderwerpen ook ruimte hadden in informatieve bijeenkomsten met ontspanning en gezelligheid! Vooral na afloop, de borrel en het lekker bijkletsen. Dat koste vaak wel de hele zaterdag, maar je kreeg er wel wat voor terug!
Ook in je tweede periode als wethouder krijg je een stevige positie in het college. Al na een jaar kreeg jij door omstandigheden de portefeuille financiën toebedeeld. Hiermee werd duidelijk dat je ondertussen in alle beleidsterreinen goed bent ingewerkt. In het bestuur van de PvdA Brabant vond je het ook tijd om het voorzitterschap op je te nemen toen dat vacant kwam. Onder jouw voorzitterschap maakte je duidelijk dat besturen niet alleen een serieuze zaak is maar ook gezellig kan zijn! Met je nieuwe ambt heb je dit op moeten zeggen. Maar de vernieuwingen en het enthousiasme zullen zeker blijven! Ook in onze eigen afdeling heb jij een stevige basis gelegd en is er voldoende nieuw talent om onze idealen in de raad en college te blijven horen.
En nu, op naar je nieuwe ambt. Een nieuwe uitdaging, een nieuwe stap in je carrière. Geen partijpolitiek meer, maar als burgemeester boven de partijen, gaat jou zeker lukken.
Greet, we gaan je missen, als boegbeeld van onze partij, als wethouder, maar vooral als mens. Het was fijn om met jou te werken. Altijd een goed humeur, altijd bescheiden en iedereen in zijn waarde laten. Altijd oplossingsgericht, en nooit blijven hangen in het probleem. Daarbij ook nog eens een behoorlijke kennis van zaken. Een betrokken persoon, met een groot sociaal hart en midden in de samenleving! Deurne is toch wel bevoorrecht!
Tot slot heb ik zelf ook nog een cadeautje, de grote bos rode rozen van de afdeling heb je al in Deurne staan. Het is een boekje gemaakt door mijn jongste dochter. Het is een karakteranalyse door middel van de Oosterse filosofie, gebaseerd op je geboortedatum. Als het goed is, heel herkenbaar en inspirerend!
Greet, ik wens jou heel veel succes in Deurne!
Hans Strijbosch,
fractievoorzitter PvdA Laarbeek
De benoeming van Buter tot burgemeester van Deurne is ingegaan op 1 februari 2021.